W roślinach leczniczych (ziołach) zidentyfikowano ogromną ilość unikalnych strukturalnie, przeciwwirusowych składników. Zaletą naturalnych związków jest mała ilość efektów ubocznych w porównaniu z lekami chemicznymi, oraz wywoływanie efektu synergii, co dodatkowo poprawia wynik leczenia.
Kaio Kitazato i in., „Viral Infectious Disease and Natural Products with Antyviral Activity”
W prasie popularnej (zwłaszcza tej na Zachodzie) istnieje bardzo niewiele informacji na temat ziołowych leków przeciwwirusowych – a większość tego, co tam umieszczono, zawiera żenująco małą ilość praktycznej wiedzy. Jest ku temu wiele powodów.
Dziedzina samych leków przeciwwirusowych, zarówno tych chemicznych, jak i ziołowych, dopiero raczkuje, co częściowo wyjaśnia problemy z literaturą. Ogólnie rzecz biorąc nadmierny akcent położony na bakterie, jako głównego czynnika wywołującego choroby, który ugruntował się w świadomości społecznej (oraz medycznej), niezależnie od kultury, także przyczynia się do impasu tej sytuacji. Następnie, sama natura patogenów wirusowych powoduje trudności w tworzeniu skutecznych leków. Zasadniczo istnieje wiele leków przeciwwirusowych, porównywalnych do antybiotyków, ale generalnie ludzie słyszą na ogół o dwóch – rybawirynie i tamiflu (oseltamivir). Przyznacie, że to dosyć ograniczony arsenał farmakologiczny w porównaniu z antybiotykami, które są powszechne w słownictwie większości ludzkiej populacji (podejrzewam, że „penicylina” to słowo znane prawie wszystkim ludziom na świecie).
Większość badań naukowych (przynajmniej w przeszłości, a zwłaszcza na Zachodzie) koncentrowała się nie tyle na odkrywaniu skutecznego leczenia chorób wirusowych, co na szczepionkach. A naukowcom w ciągu ostatnich 50 lat udało się zwalczyć czarną ospę, co jest jednym z największych triumfów medycyny akademickiej, podobnie jak szczepionka przeciw polio. Tak więc mamy obecnie szczepionki na coraz większą liczbę chorób wirusowych – ospa, polio, odra, wirusowe zapalenie wątroby typu B, szczepy grypy i tak dalej.
Na skutek tego, że w centrum zainteresowania większości badań nad wirusami, w przeciwieństwie do bakterii, znajdowały się tematy dotyczące szczepionek, a nie konkretnych leków, niewielu ludzi myśli o środkach przeciwwirusowych jako o skutecznych środkach, które mogą być przydatne gdy wywiąże się zakażenie. „Antybiotyk” to słowo, o którym prawie wszyscy słyszeli, używali i wiedzą o co chodzi. O określeniu „lek przeciwwirusowy” (w przeciwieństwie do szczepionki) nie słyszał prawie nikt. Niemniej jednak środki przeciwwirusowe istnieją na świecie w ogromnej ilości. W ROŚLINACH.
Wirusy podobnie jak bakterie są ważną częścią ekosystemu na tej planecie i każda forma życia, w tym także rośliny, doświadczyła infekcji wirusowych podczas miliardów lat swojej ewolucji. Rośliny – najlepsi naturalni chemicy na Ziemi – podobnie jak w kontakcie z bakteriami, wytworzyły (podczas tych kontaktów) szeroki zakres związków, w odpowiedzi na ataki wirusów. Tak, jak w przypadku antybiotyków pochodzenia naturalnego oraz bakterii, wszystkie rośliny stworzyły związki chroniące je przed wirusami. Niektóre z nich, zastosowane jako konkretne leki przeciwwirusowe, wydają się znacznie bardziej skuteczne niż preparaty farmakologiczne. Sztuka polega na znalezieniu tych najbardziej wszechstronnych, najbardziej skutecznych i najbardziej niezawodnych.
Oto 5 najbardziej wszechstronnych roślinnych środkach przeciwwirusowych
Tarczyca bajkalska
Jest lekiem przeciwwirusowym o szerokim spektrum działania. Hamuje hemaglutyninę i neuraminidazę, ogranicza replikację patogenów, tłumi ekspresję genów wirusowych, zmniejsza ilość wirusowego RNA w zakażonych komórkach, hamuje fuzję komórkową wirusów, chroni błony komórkowe przed cytokinami inicjowanymi przez wirusy, zmniejsza ekspresję genu białka macierzy wirusowej, zakłóca wnikanie wirusa przez oddziaływanie z białkami otoczki wirusowej i komórkowym CD4 oraz receptorami chemokin, reguluje wrodzoną odporność antywirusową gospodarza poprzez modulowanie wytwarzania cytokin w czasie ataku patogenów, osłabia puchnięcie błon komórek gospodarza i hamuje w ten sposób powstawanie porów w membranach, indukowanych przez wirusy (wtedy membrany same zatrzymują wnikanie patogenów do komórek gospodarza), hamuje uwalnianie wirusów z zainfekowanych komórek, hamuje kaskady wirusowych cytokin, zwiększa apoptozę zakażonych komórek, stymuluje wrodzoną odporność na infekcje wirusowe, promuje rozwój przeciwciał monoklonalnych przeciwko białku E wirusa zapalenia mózgu i jest bezpośrednio wirusobójcza.
Wykazuje aktywność przeciwko:
Adenowirusom (3 i 7)
Ptasiemu wirusowi zapalenia oskrzeli
Colifagom MS2
Wirusowi Coxsackie B (3, 4 i 5)
Wirusowi Epstein’a-Barr
Wirusowemu zapaleniu wątroby typu A
Wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (opornemu i nieopornemu)
Wirusowemu zapaleniu wątroby typu C
Wirusom Herpes simplex
HIV-1
Wirusowi ludzkiej białaczki komórek T.
Grypie A (H1N1, H3N2 – opornej i nieopornej)
Grypie B
Wirusowi odry
Wirusowi mozaiki
Zastosowanie w leczeniu
Zakażenia wirusowe, zwłaszcza gryp pandemicznych oraz zapaleń mózgu, infekcje oddechowe, zapalenia płuc, zakażenia ośrodkowego układu nerwowego (zasadniczo każdej infekcji, która towarzyszy zapaleniu opon mózgowych lub zapaleniu mózgu, takich jak wirusowe zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych, oraz takich jak: mykoplazma, borelioza, wirusowe i bakteryjne infekcje OUN, itd.), upośledzenie funkcji mózgu, gorączka, gorączka przerywana, zaburzenia przewodu pokarmowego z towarzyszącym zapaleniem, biegunka i czerwonka, zapalenie wątroby, zapalenie nerek, infekcje dróg moczowych, nerwowa drażliwość, napady padaczkowe, drgawki, zaburzenia snu. Można również używać tarczycy bajkalskiej w terapii wspomagającej w różnych typach nowotworów.
Imbir
Imbir jest doskonałym środkiem przeciwwirusowym… ale tylko wtedy, gdy używasz świeżego kłącza, a nie wysuszonego korzenia. W szczególności – sok ze świeżego korzenia.
Jako środek przeciwwirusowy imbir hamuje przyłączanie wirusów do komórki gospodarza, ogranicza hemaglutyninę, hamuje proteazy wirusowe, hamuje neuraminidazę, stymuluje przeciwwirusową aktywność makrofagów i jest bezpośrednio wirusobójczy
Wykazuje skuteczność przeciwko grypie A, rinowirusowi (szczególnie 1B), ludzkiemu wirusowi cytomegalii, wirusowemu zapaleniu wątroby typu C, HIV-1, wirusowi Epstein’a-Barr, HSV-1 i HSV-2 (opornemu i nie), wirusowi rzekomego pomoru drobiu (szczep Ranikhet), wirusowi krowianki, wirusowi mozaiki tytoniu oraz wirusowi polio (typ 3 – łagodnie).
Zastosowanie w leczeniu
Imbir najlepiej traktować w następujący sposób – jako środek przeciwwirusowy układu oddechowego… stymulant krążenia, który uspokoi nudności, zmniejszy biegunkę oraz skurcze żołądka… środek obniżający gorączkę (przez stymulację pocenia) i zmniejszający dreszcze… wyciszający stany zapalne w kanałach oskrzelowych… rozrzedzający śluz i pomagający usunąć go z układu oddechowego; zmniejszający kaszel (tak samo jak syrop kodeinowy)… łagodzący lęk oraz dający ulgę w bólu, równą lub lepszą niż ibuprofen. Jest synergetykiem, zwiększającym działanie innych ziół i wzmacniającym ich skuteczność, poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych i poprawę krążenia. Dzięki temu aktywne składniki innych czynnych substancji są bardziej efektywnie rozprowadzane po całym ciele.
Zastosowany na początku przeziębienia lub grypy, tj. w dniu, w którym czujesz, że choroba nadchodzi, może zmniejszyć czas jej trwania do 3 dni lub krócej, a jej przebieg często będzie dosyć łagodny. Jeśli zostanie zastosowany już w pełnym rozkwicie grypy bądź przeziębienia, pomoże znacznie złagodzić objawy i również skróci jej przebieg. Jak bardzo, to zależy od ogólnego stanu odporności. Jeśli „paliłeś świeczkę z obu końców” i zbyt długo odkładałeś odpoczynek… no cóż… zjedz talerz pożywnej zupy i usiądź na chwilę, żeby wyhamować.
Imbir może być również stosowane w niektórych biegunkach na tle bakteryjnym, szczególnie tam, gdzie występują skurcze (cholera, czerwonka, E. coli itp.)… na
osłabione krążenie z zimnem kończyn… na migrenowe bóle głowy, jeśli towarzyszą im zimne dłonie lub stopy oraz przy powolnym metabolizmie.
Houttuynia
Houttuynia jako środek przeciwwirusowy hamuje replikację wirusów, zakłóca funkcje otoczki wirusowej, jest bezpośrednio wirusobójcza, zatrzymuje uwalnianie wirionu z zainfekowanych komórek oraz zapobiega infekcjom wirusowym, jeśli jest przyjmowana profilaktycznie.
Jest aktywna przeciwko wirusowi grypy A (szczepy H1N1), koronawirusowi związanemu z SARS (FFM-1, FFM-2), wirusowi Dengi serotyp 2, wirusowi zakaźnego zapalenia oskrzeli ptaków (koronawirus), enterowirusowi 71, ECHO (jelitowy cytopatyczny ludzki orfan), wirusowi herpes simplex 1 i 2, HIV-1, wirusowi cytomegalii, wirusowi biegunki epidemicznej świń oraz wirusowi pseudorabies herpes. Badania wykazały, że jest nieskuteczny przeciwko wirusom polio oraz Coxsackie.
Zastosowanie w leczeniu
Wirusowe infekcje dróg oddechowych – szczególnie SARS i grypa, infekcje ECHO, neurologiczne infekcje enterowirusowe, neurologiczne zapalenia mózgu oraz gorączka Denga.
Isatis
Jako środek przeciwwirusowy o szerokim spektrum działania, urzet jest bezpośrednio wirusobójczy, hamuje replikację wirusów oraz ich przyłączanie do komórek… hamuje też hemaglutynację i wirusową neuraminidazę (z siłą równą Tamiflu), hamuje również RANTES. Ponadto wzmacnia skuteczność szczepionek przeciwwirusowych i jest immunologicznym stymulantem.
Isatis to zioło z bardzo szerokim spektrum przeciwwirusowym. Jest aktywny przeciwko wirusom grypy A i B (różnym szczepom H1N1, a także H6N2, H7N3, H9N2), SARS, koronawirusom, wirusowi Coxsackie (B2, B3, B4), wirusowi różyczki, zakaźnemu wirusowemu zapaleniu oskrzeli u ptaków, syncytialnemu wirusowi oddechowemu, ludzkiemu adenowirusowi typu 3, odrze, śwince, wirusowi ospy wietrznej (varicella/półpasiec), Epstein’a-Barr, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, wirusowi opryszczki zwykłej 1, wirusowi cytomegalii, wirusowi gorączki krwotocznej z zespołem nerkowym (HFRS), wirusowi zespołu układu rozrodczego i oddechowego świń, wirusowi pseudorabies świń, wirusowi rzekomego pomoru drobiu (Newcastle), parwowirusowi gęsi oraz parwowirusowi świń.
Zioło jest bardzo skuteczne w przypadku grypy (wszystkie szczepy niezależnie od
źródła), SARS, wszystkich pierwotnych infekcji wirusowych układu oddechowego, wirusowego zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, infekcji płuc Pseudomonas, szkarlatyny, bólu gardła, zapalenia krtani, zapalenia migdałków, Epstein’a-Barr (szczególnie z ostrym bólem gardła), zapalenia żołądka i jelit, zapalenia wątroby, bakteryjnego zapalenia spojówek (jako krople do oczu), białaczki,
ospy wietrznej, półpaśca – ogólnie każdej infekcji wirusowej, w tym zapalenia mózgu.
Isatis jest również silnie aktywny przeciwko paramyksowirusom, które obejmują – wirusa syncytialnego dróg oddechowych, świnkę, odrę i chorobę Newcastle.
Lukrecja
Lukrecja jako GŁÓWNY środek przeciwwirusowy o szerokim spektrum działania, zapobiega replikacji szerokiej gamy wirusów i hamuje ich wzrost, przeciwdziała też neuraminidazie u wirusów wielu szczepów grypy, hamuje połączoną z wirionem, zależną od RNA polimerazę DNA, zapobiega aktywacji enzymów HIV-1 (w tym proteazy HIV-1 i odwrotnej transkryptazy) za pośrednictwem kinazy kazeinowej II, zapobiega wirusowej ekspresji antygenu ludzkiego wirusa cytomegalii oraz kinazy białkowej A i fosforylacji ICP27 – białka regulatorowego dla HVS-1, również za pośrednictwem kinazy kazeinowej II. Dodatkowo inaktywuje cząsteczki wirusów, silnie hamuje wirusową kaskadę cytokin, zatrzymuje balonową degenerację połączonych komórek, modyfikuje transport wewnątrzkomórkowy oraz hamuje sialilację antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B, hamuje wydzielanie RANTES, obniża przepływowość dwuwarstwowej błony lipidowej, zatrzymując w ten sposób wywołane wirusem powstawanie porów błony, przez które wirusy dostają się do komórek gospodarza. Jest silnie wirusostatyczna, nieco wirusobójcza.
Wirusy, dla których stwierdzono, że lukrecja jest skuteczna, niezależnie od mechanizmu, to: grypa A (różne szczepy, H1N1, H2N2, H5N1, H9N2, nowy wirus H1N1, nowy wirus H1N1 oporny na oseltamiwir itd.); koronawirus związany z SARS (FFM-1, FFM-2 – wiele izolatów); wirus syncytialny układu oddechowego; wirus paragrypy 3; japoński wirus zapalenia mózgu (wiele szczepów); odkleszczowe zapalenie mózgu; zapalenie mózgu Zachodniego Nilu; żółta gorączka; denga; wirusowe zapalenie płuc; wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli ptaków; enterowirus 71; rotawirus; adenowirus typu 3; Coxsackie B3; wirus rzekomego pomoru drobiu; wirus krowianki; wirus pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej; HIV-1; wirus cytomegalii; herpes simplex 1 i 2; zapalenie wątroby (A, B, C, E i najprawdopodobniej D); ospa wietrzna; wirus Epstein’a-Barr; wirus polio (dziki i szczepionkowy typu 1, 2, 3); odra; wirus Chandipura; wścieklizna rzekoma; wirus niedoboru odporności u bydła; mysi retrowirus i wirus zespołu rozrodczo-oddechowego świń.
Stwierdzono, że glicyryzyna hamuje infekcję komórkową wywoływaną przez 11 różnych flawiwirusów, w tym niektórych z najbardziej szkodliwych: Dengi, japońskiego zapalenia mózgu, kleszczowego zapalenia mózgu oraz żółtej gorączki.
Zastosowanie w leczeniu:
Grypa (wszystkie rodzaje), wirusowe infekcje dróg oddechowych, zapalenie płuc (wirusowe lub inne), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, SARS, każde wirusowe zapalenie mózgu oraz jako dodatek do wszystkich przeciwwirusowych mieszanek ziołowych. Jest synergetykiem z innymi lekami ziołowymi – wzmacnia ich siłę działania, zwiększa aktywność immunologiczną oraz posiada wiele innych aktywności wspierających, specyficznych dla różnych typów infekcji wirusowych.
Źródło: dobrewiadomosci.net.pl
