Każdy z nas przychodzi na świat z określonymi cechami. Astrologowie często przypisują je wpływowi poszczególnych znaków zodiaku. Dają one zalety i wady, ale określają też, jakie dary od bogów czy sił wyższych dostaliśmy. Według pradawnych legend Zeus ofiarował każdemu ze znaków jedną szczególną, wyjątkową moc. Siłę, która czyni nas wyjątkowymi. Wyjaśnieniem każdego z darów jest mit.
Baran – Honor
Legenda o złotym runie
Runo to złocista skóra mitycznego skrzydlatego barana. Miał on uratować życie królewskich dzieci Fryksosa i Helle, które chciała zabić zazdrosna macocha. Potem Fryksos złożył go w ofierze bogom. Skóra wisiała na drzewie dębowym, w gaju Aresa i strzegł jej straszliwy smok. Była celem wyprawy Jazona i Agronautów. Jazon głęboko wierzył w to, że możliwe jest zdobycie złotego runa. Wiedział, że sam nie da rady podołać temu wyzwaniu, a jego siłą jest zgrana drużyna – praca zespołowa. W końcu w zdobyciu runa pomogła Jazonowi zakochana w nim Madea.
Osoby urodzone w znaku Barana kierują się w życiu honorem i wiarą we własne siły. Kiedy stają przed jakimś wyzwaniem, wiedzą, że wszystko musi pójść po ich myśli. Nie jest to intuicja ani przesadny optymizm. To siła, honor i wiara w siebie. One mogą sprawić cuda. Barany nigdy nie tracą wiary.
Byk – Siła
Mit o Minotaurze
Królowi Krety narodził się syn, pół-człowiek, pół-byk. Nazwano go Minotaur. Jego ojciec nakazał zbudowanie skomplikowanego labiryntu, w którym zamieszkał Minotaur. Co roku składano mu w ofierze siedem dziewcząt i siedmiu chłopców. Wpuszczano ich do labiryntu, gdzie czekała na nich żądna krwi bestia. Tezeusz był jednym z chłopców wybranych na ofiarę. Jednak córka króla Ariadna zakochała się w chłopaku i ofiarowała mu kłębek nici. Tezeusz wszedł do labiryntu, zabił Minotaura i po nitce trafił do wyjścia.
Darem Bogów dla Byków jest ich siła. Nieważne, co je spotka i jakie burze przechodzą przez ich życie, one mają w sobie wielką moc, która pozwoli im pokonać wszelkie przeciwności. Są jak skała, nic nie jest w stanie ich złamać. One nie potrzebują adrenaliny, tylko miłości.
Bliźnięta – Komunikacja
Mit o Kastorze i Polluxie
Bracia bliźnięta Kastor i Pollux nazywani byli Dioskurami. Według legend byli herosami, synami Zeusa i królowej Sparty – Ledy. Towarzyszyli oni w wyprawie Jazonowi. Jednak Pollux był nieśmiertelny, a Kastor nie. Bracia zostali zdradzeni i Kastor zginął. Rozpacz Polluxa była tak ogromna, że zmiękczyła nawet twarde serce Zeusa. Najpierw zaprosił on go na Olimp, by żył między bogami, a później zmienił on Dioskurów w gwiazdozbiory i umieścił obok siebie na niebie. Już na zawsze będą razem. Darem bogów dla osób urodzonych w znaku Bliźniąt jest umiejętność komunikacji. Wiedzą one, że rozmowa jest podstawą każdej relacji międzyludzkiej, pomaga rozwiązać nawet najtrudniejsze sytuacje. Bliźnięta są bardzo ciekawe świata. Są mistrzami w zbieraniu informacji, w przeżywaniu nowych doświadczeń. Nie mają w sobie lęku, który je ogranicza. A wiedza, jaką posiadają o świecie, jest doskonałym podłożem do kontaktów z innymi ludźmi.
Rak – Lojalność
Mit o Herkulesie i Hydrze lernejskiej
Mityczny Herkules miał do wykonania dwanaście prac. Jedną z nich było zabicie straszliwej Hydry lernejskiej. Miała ona dziewięć głów i zabijała samym oddechem. Według opowieści była nieśmiertelna. Herkules, wraz ze swoim bratankiem Jolaosem, wywabili ją z jaskini płonącymi strzałami. Bohater wstrzymał oddech i odcinał kolejne głowy. Jednak na ich miejsce wyrastały kolejne. Dodatkowo na pomoc potworowi ruszył jego pomocnik, Wielki Rak, który wielkimi szczypcami ranił Herkulesa. Jolaos zaczął palić miejsca po odciętych głowach. Tak bohaterowie pokonali Hydrę. Potem zabili również jej towarzysza, Wielkiego Raka. Jego lojalność docenili bogowie. Przenieśli go na niebo i zmienili w gwiazdozbiór.
Cechą, jaką obdarowali bogowie osoby urodzone w znaku Raka jest niezwykła lojalność. Wierzą one w swoich najbliższych – rodzinę i przyjaciół. Dla nich są w stanie zmierzyć się z całym światem. Nawet jeśli okaże się, że ich wiara była ślepa i bronią niesłusznej sprawy. Czasem również działają na swoją szkodę.
Lew – Duma
Mit o Herkulesie i Lwie z Nemei
Lew z Nemei miał być owocem kazirodczego związku potwornej pół-kobiety, pół-węża o imieniu Echidna i jej syna. Lew plądrował okoliczne wioski i miasteczka. Jego skóra była jak tarcza, nic nie mogło jej przebić. To właśnie jego śmierci zażądał od Herculesa król Eurysetusz. Był pewny, że wysyła młodzieńca na pewną śmierć. Była to pierwsza z prac herosa. Heros zamknął wielkim głazem jedno z wejść do jaskini, w której mieszkał lew. Potem wszedł drugim wejściem i udusił bestię. Chciał zdjąć z niego skórę. Aby ją przeciąć, potrzebował pazura bestii. Potem zaniósł królowi trofea. Jednak tchórzliwy król nie przyjął ich. Herkules od tej pory okrywał się skórą lwa.
Darem bogów dla osób urodzonych w znaku Lwa jest ich duma. Jest dla nich jak tarcza, złe słowa i niesprawiedliwe opinie innych nie są w stanie ich zranić. Ich wewnętrzna duma i siła upodabnia Lwy do prawdziwych monarchów. Z godnością zniosą wszystko. Złe momenty przechodzą z podniesioną głową. Łzy? Tylko w samotności.
Panna – Zdolność do adaptacji
Mit o Persefonie
Bogini urodzaju i płodności Demeter miała piękną córkę Korę. Obie często spacerowały po pobliskich łąkach i podziwiały urodę kwiatów. Matka zawsze uprzedzała córkę, żeby nie zrywała białych narcyzów – kwiaty te były poświęcone królującemu w podziemiach Hadesowi. Raz córka nie posłuchała matki i zerwała kwiat. Natychmiast zjawił się przy niej Hades i uprowadził ją do swojego świata. Tam ją poślubił i Kora zmieniła imię na Persefona. Matka długo jej szukała. W końcu zwróciła się o pomoc do bogów. Zeus nakazał oddanie dziewczyny, jednak Hades podał jej magiczny owoc. Od tej pory Persefona część roku spędza z matką, a na drugą część musi wrócić do królestwa śmierci.
Bogowie ofiarowali osobom urodzonym w znaku Panny zdolność do adaptacji w każdych niemal warunkach. Nawet jeśli sytuacja życiowa jest zła i niekorzystna, Panna spokojnie się do niej przystosowuje i cierpliwie czeka na dobre zmiany. Nie traci czasu na użalanie się nad sobą. Przyjmuje to, co ofiarowuje jej życie. Łatwiej jest jej zrezygnować z marzeń niż ryzykować życiowe burze. To jej siła.
Waga – Sprawiedliwość
Mit o Temidzie
Temida była córką Nieba i Ziemi oraz pierwszą żoną Zeusa – miała z nim córki, trzy Hory (według innych legend – Mojry). Potem się rozstali, jednak pozostali w przyjacielskich stosunkach. W trudnych sytuacjach Zeus zwykł pytać ją o rady – a były one zawsze mądre, przemyślane i sprawiedliwe. Król bogów ufał jej bezgraniczne i zwierzał się Temidzie ze wszystkich swoich sekretów. Jako jedyna z najstarszych bóstw została ona na zawsze na Olimpie.
Bogowie podarowali osobom urodzonym w znaku Wagi poczucie sprawiedliwości. Ich zasady są dla nich święte. Nie robią dla nikogo wyjątków. Są uczciwe do granic możliwości. Wiele wymagają od innych, ale jeszcze więcej od siebie. Są mądre, ich oczekiwania są realne, zawsze doceniają innych. Zanim coś powiedzą, dokładnie to przemyślą.
Skorpion – Pasja
Mit o Orionie
Orion był przepięknym młodzieńcem, olbrzymem, synem Posejdona i Euriale. Król Ojnopion oślepił go za to, że chciał poślubić (inna wersja legendy mówi, że zgwałcić) jego córkę Merope. Heros odzyskał wzrok dzięki promieniom słonecznym. Wkrótce po tym zakochana w Orionie Eos przeniosła go do Delos. Tam zyskał on sławę jako wytrawny myśliwy. Przez długi czas prześladował także nimfy zwiastujące pogodę. W końcu zrozpaczone poprosiły one Zeusa, by przeniósł je na niebo. Tak powstały Plejady. W końcu Orion trafił na Artemidę. Był wobec niej bardzo zuchwały, być może próbował ją znieważyć. Dlatego bogini zesłała wielkiego skorpiona, który ukąsił Oriona. Heros zmarł i został przeniesiony na niebo.
Bogowie obdarzyli osoby urodzone w znaku Skorpiona wielką pasją. Mają ogromną intuicję, zwykle świetnie wiedzą, czego chcą. Są uparte i konsekwentnie dążą do zrealizowania swoich marzeń. Są cierpliwe, nie popełniają błędów. Umieją planować i przewidywać kolejne ruchy przeciwników. Uprzedzają fakty. Płonie w nich wielka pasja, która napędza je do działania.
Strzelec – Szczęście
Mit o Chironie
Chiron był najmądrzejszym i najpotężniejszym z Centaurów. Nie był barbarzyńcą, a bogowie obdarzyli go nieśmiertelnością. Istnieje kilka wersji jego pochodzenia. W niektórych jego ojcem jest Kentauros, w innych tytan Kronos. Był dobrze wykształcony, biegły w sztuce leczenia. Wychowywał wielu herosów, m.in. Asklepiosa, Jazona, Achillesa, Eneasza, a także Herkulesa. I to właśnie ten ostatni przyczynił się do śmierci swego mentora. Pewnego dnia przybył do Chirona i przywiózł mu dzban od Dionizosa. Centaur przyjął go bardzo serdecznie, ale nie chciał otworzyć daru, by nie zdenerwować swoich pobratymców. Herkules nalegał. W końcu centaur uległ. Tak, jak przewidział, wywiązała się walka. Chiron został trafiony zatrutą strzałą Herkulesa. Był nieśmiertelny, nie mógł więc umrzeć, jednak bardzo cierpiał. W końcu Zeus zaoferował mu śmierć. Swój niezwykły dar centaur przekazał Prometeuszowi.
Darem bogów dla osób urodzonych w znaku Strzelca jest poczucie szczęścia. One cieszą się tym, co mają. Nie czują niepokoju i ciągłego pragnienia, by gonić za cieniem, czymś nierealnym. Los daje im dokładnie to, czego potrzebują. Tak było z Chironem – kiedy okazywało się to potrzebne, był nieśmiertelny, a kiedy zdecydował, że śmierć jest najlepszym rozwiązaniem – dostał od bogów śmierć. To prawdziwy dar, kiedy świat daje nam wolny wybór.
Koziorożec – Sukces
Mit o Amaltei
Król bogów Zeus był synem Kronosa oraz Rei. Kronos znał przepowiednię, według której jedno z jego dzieci pozbawi go tronu i życia. Dlatego swoje dzieci połykał zaraz po ich narodzeniu. Reja uratowała Zeusa, podając Kronosowi zawinięty w pieluchy kamień. Dziecko oddała pod opiekę nimf. W okolicy mieszkała koza o imieniu Amalteja. To ona zaopiekowała się chłopcem. Karmiła go własnym mlekiem i troszczyła się o niego. Pewnego dnia złamała sobie róg. Mały Zeus wziął go do ręki i pobłogosławił. Od tej pory zmienił się on w róg obfitości – zawsze pełen był tego, czego potrzebował jego posiadacz. Po śmierci swojej opiekunki Zeus wyprawił jej skórę i okrywał się nią podczas walk. Była jak tarcza, nie dało się jej przebić.
Darem, jakim bogowie obdarzyli osoby urodzone w znaku Koziorożca jest dążenie do sukcesu i osiąganie go. Nie jest to łatwa droga, jednak osoby te mają w sobie determinację i konsekwencję. Nie zważają na przeciwności, umieją radzić sobie z problemami. One wiedzą, że sukces jest wynikiem ciężkiej pracy i poświęceń. I są na nie gotowe.
Wodnik – Unikatowość
Mit o Ganimedesie
Ganimedes był księciem kretańskim i niezwykłym, wyjątkowym młodzieńcem. Słynął z nieprzeciętnej urody oraz miłego usposobienia. Urzekał wszystkich, ale szczególną słabość do niego miał Zeus. Podobno zakochał się w młodzieńcu od pierwszego wejrzenia. Nie mógł go zdobyć, dlatego zmienił się w orła i porwał go na Olimp. Chojnie wynagrodził straty ojcu ukochanego, a jemu samemu zapewnił miejsce wśród bogów oraz nieśmiertelność i wieczną młodość. Wszyscy, oprócz zazdrosnej Hery, byli tym zachwyceni. Podczas uczt Ganimedes miał napełniać puchary Zeusa i pozostałych bogów eliksirem młodości.
Darem, jaki bogowie podarowali osobom urodzonym w znaku Wodnika jest ich niezwykłość, nieprzeciętność. To nie sprawia, że z ich drogi znikają wszystkie przeszkody, ale daje im szacunek i podziw innych. Wodniki nie są przeciętne. Zawsze wyróżniają się na tle szarego tłumu. To ich wyjątkowy dar.
Ryby – Wyobraźnia
Mit o Tyfonie
Tyfon to jedna z najstraszniejszych postaci, jakie pojawiają się w greckiej mitologii. Miał być synem Gai i Tartara. Zdenerwowana i zrozpaczona zachowaniem swojego męża Gaja szukała ratunku dla swoich dzieci – gigantów. Zwróciła się o pomoc do władcy podziemi. Ten dał jej dwa zapłodnione przez siebie jajka, które kazał zakopać w ziemi. Z jednego z nich wykluł się straszny potwór Tyfon. Szybko zaatakował siedzibę bogów, którzy przerażeni rozpierzchli się i pozamieniali w zwierzęta. Afrodyta i jej syn Eros zmienili się w ryby. Tylko Zeus stawił mu czoła. Pierwszą rozgrywkę przegrał. Tyfon go obezwładnił. Jednak potem szanse stały się bardziej wyrównane, a w końcu szala zwycięstwa zaczęła przechylać się na stronę Zeusa. W końcu król bogów wziął górę Etnę i przygniótł nią Tyfona. Do tej pory, kiedy Etna wybucha ludzie mówią, że to resztki piorunów Zeusa.
Darem, którym bogowie obdarowali ludzi urodzonych w znaku Ryb jest niezwykła fantazja. One żyją w świecie magii, iluzji. Czasem ich wizje wydają się nierealne, jednak Ryby starają się wprowadzić je w życie. To prawdziwi wizjonerzy. Ta ich cecha może doprowadzić je na szczyt, ale ich mroczniejsza strona może sprowadzić je w przepaść. Bo trudno żyć w dzisiejszym realnym świecie, kiedy nie stoi się mocno nogami na ziemi. A rozczarowane Ryby uciekają w iluzję, kłamstwo i używki, które zmieniają sposób ich percepcji.
Źródło: magia.onet.pl
