Kumin (kmin rzymski). Co warto wiedzieć o kuminie? Dlaczego warto go jeść

Kumin rzymski jest przyprawą pochodzącą z terenów okalających Morze Śródziemne. Choć znany i ceniony w starożytności, to dopiero w średniowieczu upowszechniono jego właściwości lecznicze. Zawarte w nim witaminy i olejki eteryczne stanowią remedium na wiele dolegliwości. Wspierają pracę żołądka, chronią przed infekcjami oraz pomagają młodym mamom, które rozpoczynają karmienie piersią. Prócz walorów zdrowotnych kumin jest świetnym dodatkiem do potraw. Co jeszcze warto wiedzieć o kuminie?

Kumin a kminek

Zarówno kumin jak i kminek pochodzą z tej samej rodziny selerowatych i choć nazwy są podobne, to dzieli je wiele. Wprawne oko dostrzeże różnicę w obu przyprawach: kumin jest jaśniejszy i ma większe podłużne ziarna, natomiast kminek jest ciemniejszy, drobniejszy, a jego nasiona są delikatnie wygięte. Poza tym mają zgoła inny smak, zapach oraz właściwości. Dodatkowo kminek jest rośliną pospolitą w Polsce, natomiast kumin pochodzi wyłącznie z upraw, a nasz klimat, niestety, mu nie sprzyja, gdyż roślina ta nie toleruje mrozów.

Zastosowanie kuminu

Pochodzący z krajów śródziemnomorskich kumin jest dodatkiem do wielu dań. Jego lekko pikantny i gorzki smak wzbogaca potrawy kuchni orientalnej, azjatyckiej czy amerykańskiej. Stosuje się go jako samodzielną przyprawę, ale wchodzi też w skład różnych mieszanek, takich jak curry bądź garam masala. Kumin na dobre zagościł również w kuchni europejskiej – bez niego nie mogą powstać choćby wyśmienite francuskie sery. Częściej, w zastępstwie kminku, można znaleźć go w kapuście kiszonej. Poza tym wspaniale komponuje się z mięsem i rybami, nadaje wyjątkowego charakteru zupom i gulaszom, często można go spotkać w pieczywie.

Co znajdziemy w kuminie?

Kumin, prócz wspaniałych walorów smakowych, jest źródłem wielu cennych witamin i minerałów. Przede wszystkim znaleźć w nim można spore pokłady żelaza, fosforu, potasu, sodu, wapnia i magnezu. Dodatkowo znajdują się w nim witaminy z grupy B, a także C oraz A. Kumin ma szereg właściwości leczniczych. To zasługa olejków eterycznych oraz flawonoidów, które sprawiają, że ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Właściwości kuminu

Warto eksperymentować w kuchni z kuminem, gdyż każda potrawa z jego dodatkiem jest korzystna dla zdrowia. Okazuje się nieoceniony dla wszystkich tych, którzy cierpią z powodu dolegliwości związanych z układem pokarmowym. Przede wszystkim pobudza jelita do sprawniejszej pracy, lepiej radzą sobie z usuwaniem produktów przemiany materii, oraz zapobiega nieprzyjemnym schorzeniom, takim jak biegunki, bóle brzucha, wzdęcia czy zaparcia.

Kumin na odporność

Regularne jedzenie kuminu jest szczególnie przydatne w okresie wzmożonych infekcji. Zawarte w nim witaminy skutecznie wzmacniają odporność i łagodzą dokuczliwe objawy przeziębienia i grypy. Kumin niweluje stany zapalne jamy ustnej i gardła, a dodatkowo przynosi ukojenie podczas suchego i dokuczliwego kaszlu. Zawarte w przyprawie olejki eteryczne skutecznie rozprawiają się z nieświeżym oddechem, dlatego poleca się codziennie żuć kilka ziarenek kuminu.

Rewelacyjne działanie na skórę

Zawarte w kuminie olejki eteryczne nie tylko rozprawiają się z nieświeżym oddechem, ale i poprawiają kondycję skóry. Szczególnie przydatny jest w wypadku infekcji grzybiczych oraz bakteryjnych. Z właściwości kuminu korzystają również firmy kosmetyczne i można go znaleźć w wielu produktach do pielęgnacji skóry, takich jak kremy czy balsamy.

Kumin dla młodych mam

Kuminem powinny zainteresować się kobiety karmiące piersią. Dzięki zawartości żelaza i wapnia poprawia on skład jakościowy mleka matki i tym samym wspiera zdrowie niemowląt. Poza tym zawarty w kuminie tymol wspomaga i ułatwia laktację.

Możliwe działania niepożądane

Choć kumin fenomenalnie wpływa na prawidłowe działanie organizmu może wywoływać działania niepożądane. Przede wszystkim jest alergenem, dlatego podczas jego spożywania powinno się zachowywać umiar, a w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej, zaprzestać jego stosowania. Poza tym kumin może zaburzać działanie niektórych środków chemicznych, dlatego osoby przewlekle chore i zażywające na stale leki, powinny przed stosowaniem przyprawy skonsultować się z lekarzem.

Źródło:tipy.interia.pl